Urbanizmin etibarlılığı!

Xoşbəxtlikdən, İran var: dünyanın bütün coğrafi və iqlim şəraiti. Buna görə, hər hansı bir köhnə və yeni planın tətbiqi, tarixdən əvvəl və sonra nəzəriyyələr! Mümkündür. Hər kəs bilir ki, bir buxar mühərrikinin aşkar edilməsi ilə, bugünkü qatar həqiqətən icad edilmişdir! İlk günlərdə də buxar çaldı! Və qatar günəşli avtomobil kimi tanındı. Əlbəttə ki, Avropada və Asiyada tezliklə bir avtomobiləçevrilmişdir və insanlar fit və eşitməni eşidər: Foss və Foss! Onlar rahat idi. Amma Amerikada, səhraların miqyası, şəhərlərdən uzaq olduğu üçün, qatar avtomobildən daha yaxşıdır! Beləliklə, şəhər inkişafının oxu avtomobilin oxu yerinə gəlir! Dəmir yolunun oxu. Əlbəttə, qayıqlar geri qayıtmadı və gəmilərini texnologiyaya gətirdilər! Onlar bir az bayılma kimi qorxulu görünürdü: quay mərkəzli şəhər yaratmaq! Onlar avtomobilin və ya dəmir yolu axınlarından geri qayıtmadılar. Bu dəfə aeroport mərkəzli şəhərlər yaradıldı! (Mehrabad ya Tahsar!) Bu nə deməkdir? Hökumət freeway edəcək, onların vasitə təmiri ilə yanaşı, vətəndaşların sayı sərnişin yolda deyil! Daha sonra restoran və yanacaqdoldurma məntəqəsi əlavə edildi, birdən yolun getdiyi bir şəhər var idi! Bunu söyləmək üçün: Avtomobil şəhər inkişafı. Eyni şey qatar stansiyaları, hava limanları və ya limanlara aiddir. Və bu hekayə davam edəcək. Amma mənzil və yolların başçıları və nazirləri, hər biri bu tendensiyalardan birinə meyl etdi. Yeni nazirimiz demiryolcuğuna inanır. İranda isə heç bir şəhər axınları olmayıb. 100 yaşlı və ya 200 yaşı olan ABŞ və Avropadan fərqli olaraq İranın bütün şəhərlərində tarixi əsər var! Onların əksəriyyəti Allah mərkəzli idi. Yəni İran Zərdüşt olduğunda, şəhərlər yanğın evləri və məbədlərin oxları ətrafında idi. İslam'a gəlincə, əksər şəhərlər məscid ətrafında mərkəzləşmişdi. Çünki İmamƏliyin icrası: müasir şəhərlərin dizaynı, yeni Kufa şəhəri kimi nəzərdə tutulmuşdur. Amma İmamzadə axialdır. İndi hava çirkliliyinə bəhanə ilə Tehranı dəyişdirmək istəyiriksə, doğma şərtləri bilməliyik. Məsələn, Tehranda velosiped sürmək mümkün deyil! Çünki bir çox çarpma və eniş var. Motosiklet velosiped yerini aldığını görürük.Əksinə, Yezddə insanlar çölləşmə və küçələrin düzəldilməsi səbəbindən velosipedlərə keçdilər. Qarlı şəhərlərdə: mühərrik cavab vermir! İnsanlar bir avtomobilə dönür. Səlahiyyətlilər bu eyni axmaqlıq olduğunu bilirik, onlar dünyanınəgər, bəzi eyni lazımdır ki, iddia. Şəhər dizaynı və ictimai nəqliyyatın lokallaşdırılmasını unutma.

 گرایش ریلی در شهر سازی!

خوشبختانه ایران دارای: همه شرایط جغرافیایی و اقلیمی سراسر جهان می باشد. لذا اجرای هر نوع طرح قدیم و جدید، نظریه های ماقبل و مابعد تاریخ! را امکان پذیر می سازد. همه میدانند با کشف ماشین بخار، قطار امروزی درواقع اختراع شد! که البته در روزهای اول، بخار آن سوت هم می زد! و قطار به ماشین سوتی معروف شده بود. البته در اروپا و اسیا، بزودی ترن تبدیل به خودرو شد، و مردم از شنیدن سوت قطار و: فس و فس! های آن راحت شدند. اما در آمریکا به دلیل وسعت بیابان ها، دوری شهرها، قطار بهتر از خودرو جواب میداد! لذا محور توسعه شهرها بجای محور خودرو! محور ریلی شد. البته کشتی ران ها عقب نماندند، و کشتی های خود را به فناوری روز رساندند! ظاهر آنها را هم که ترسناک بود، کمی فانتزی کردند تا: در ایجاد شهر های اسکله محور! از شهرهای خودرو محور، یا ریلی محور عقب نیافتند. اما داستان تلخ از آن زمان شد که: هواپیما از انحصار ارتش ها خارج شد، و به خیل مسافرکش و باربر ها اضافه گردید! این بار شهر های فرودگاه محور ایجاد شدند!(مهراباد یا تهرانسر!) معنی این حرف میدانید یعنی چه؟ یعنی دولت تا یک اتوبان می کشید، تعدادی شهروند در کنار آن، تعمیرات خودرو احداث می کردند، تا مسافر در جاده نماند! بعد رستوران و پمپ بنزین اضافه ، ناگهان شهری ایجاد می شد، که اتوبان از داخل آن رفته! این را می گویند: توسعه شهری خودرو محور. عین همین موضوع برای ایستگاههای قطار، یا فرودگاهها و یا لنگرگاهها اتفاق می افتد. و این داستان ادامه می یافت. اما شهرداران و وزرا مسکن و راه، هرکدام به یکی از این گرایش ها، تمایل داشتند. وزیر جدید ما به ریلی محور بودن معتقد است. در حالیکه در ایران اصلا، هیچکدام محور شهر ها نبوده است. شهرهای ایران برخلاف آمریکا و اروپا، که صد سال یا دویست سال عمر دارند، همگی آثار تاریخی هستند! اغلب آنها خدا محور بوده اند. یعنی زمانی که ایران زرتشتی بود، شهرها حول محور آتشکده ها و معابد بوده. وقتی به دوران اسلامی رسیدیم، اکثر شهر ها مسجد محور شدند. زیرا فرمایش امام علی ع را در: طراحی شهر های نوین، مانند شهر جدید کوفه، که به دست خود ایشان طراحی شده بود، اجرا می کردند. حتی آتشکده ها را به مساجد، یا امامزاده ها تغییر می دادند..یعنی طراحی و سازه های: هزاران ساله ایرانیان، در شهر سازی، نه خودرو محور بوده و نه ریل محور! بلکه امامزاده محوربوده است. در همه شهرهای ایران، از هزاران سال پیش، مسجد یا امامزاده مرکز شهر ولایه عبادی آن، لایه دوم بازار بوجود آمده، در لایه سوم به منطقه مسکونی، در لایه چهارم به عرصه کشاورزی، بها داده شده است. حالا اگر به بهانه آلودگی هوا، بخواهیم تهران را تغییر بدهیم، باید شرایط بومی را بشناسیم. مثلا در تهران، امکان دوچرخه سواری نیست! زیرا دارای فراز و نشیب فراوان است. و می بینیم که موتور سیکلت، به همین دلیل جای دوچرخه را گرفته است. برعکس در یزد، به دلیل بیابانی و مسطح بودن خیابان ها، مردم به دوچرخه روی آورده اند. در شهرهای برفی که: موتور هم جواب نمی دهد! مردم به خودرو شخصی روی می آورند. یک خیابان ایدئال در تهران، با یزد و تبریز کاملا فرق می کند.همانطور که آقای ایزدی، معاون حمل و نقل شهرداری می گوید: شهرهای کوچک نباید الگویشان تهران باشد، الگوی تهران هم نباید: لندن یا توکیو یا حتی استانبول و پاریس باشد. مسئولین بدانند که این عین حماقت است: اگر بگویند در شهرهای دنیا، فلان کار را کردند ماهم باید: همان کار را بکنیم. بومی سازی در طراحی شهری، و حمل و نقل همگانی، را فراموش نکنند.

Reliance in urbanization!

Fortunately, Iran has: all the geographical and climatic conditions around the world. Therefore, the implementation of any old and new plan, theories before and after history! Makes it possible. Everyone knows that with the discovery of a steam engine, today's train was actually invented! Which in the first days, too, the steam was whistling! And the train was known as the sooty car. Of course, in Europe and Asia, it soon became a car, and people would hear the whistle and train: Foss and Foss! They were comfortable. But in America, because of the extent of the deserts, the distance from cities, the train is better than the car! So the axis of urban development is instead of the axis of the car! The axis of the railroad. Of course, the boats did not go back, and they brought their ships to technology! They seemed scary as they fainted a little: to create quay-centric cities! They did not get back from the car-driven or railroad axes. But the bitter story came about when the aircraft left the monopoly of the armies, and added to the crowds of passengers and carriers! This time, airport-centered cities were created! (Mehrabad or Tahrsar!) What do you mean by this? That is, the state was building a highway; a number of citizens along with it built car repairs, so that the passenger would not be on the road! Then the restaurant and the gas station were added, suddenly there was a city where the highway was gone! To say this: Automotive urban development. The same thing happens for train stations, airports or harbors. And this story would continue. But the mayors and ministers of housing and roads, each of which tended to one of these tendencies. Our new minister believes in rail-centricity. While in Iran at all, none of the axes of the cities has been. Cities in Iran, unlike the United States and Europe, which are 100 years old or 200 years old, all have historic works! Most of them were God-centered. That is, when Iran was Zoroastrian, the cities were around the axis of fire temples and temples. When we arrived in Islam, most cities were centered on the mosque. Because the execution of Imam Ali was carried out in: designing modern cities, like the new Kufa city, designed by them. They even changed the fire temples to the mosques, or the Imam Khomeini. Namely, designs and structures: Thousands of Iranians, in township, are neither car-driven nor rail-axis! But Imamzadeh is axial. Thousands of years ago, in all cities of Iran, the mosque or emamzadeh of the city center of Elahi, the second layer of the market has been created, in the third layer in the residential area, in the fourth layer in the agricultural field. Now, if we want to change Tehran, on the pretext of air pollution, we must know the native conditions. For example, in Tehran, it's not possible to ride a bike! Because it has many ups and downs. And we see that the motorcycle has taken the place of the bike. On the contrary, in Yazd, people have switched to bicycles due to the desertification and flatness of the streets. In snowy cities: the engine does not respond! People are turning to a car. An ideal street in Tehran is very different from Yazd and Tabriz. As Mr. izadi, the deputy minister of transportation says, "small cities should not be their model of Tehran, Tehran's model should not be: London or Tokyo, or even Istanbul and Paris. Officials know that this is the same stupidity: if we say that in the cities of the world, they have done the work, we have to do the same. Do not forget the localization of urban design, and public transportation.

الاعتماد فی التحضر!

ولحسن الحظ، فإن إیران لدیها: جمیع الظروف الجغرافیة والمناخیة فی جمیع أنحاء العالم. لذلک، تنفیذ أی خطة قدیمة وجدیدة، النظریات قبل وبعد التاریخ! یجعل من الممکن. الجمیع یعرف أنه مع اکتشاف محرک البخار، وقد اخترع فی الواقع قطار الیوم! الذی فی الأیام الأولى، أیضا، کان البخار صفیر! وکان القطار یعرف باسم سیارة ساخرة. ومع ذلک، فی أوروبا وآسیا، وسوف تصبح قریبا سیارة من القطار، والناس تسمع صافرة القطار: الفساد والإفساد! کانت مریحة. ولکن فی أمریکا، بسبب مدى الصحاری، المسافة من المدن، القطار أفضل من السیارة! وبالتالی فإن محور التنمیة الحضریة بدلا من محور السیارة! محور السکک الحدیدیة. وبطبیعة الحال، فإن القوارب لم یعود، وأنها جلبت سفنهم إلى التکنولوجیا! بداوا مخیفین لأنها أغمی علیه قلیلا: لإنشاء المدن التی ترکز على رصیف! لم یعودوا من محاور السیارات أو السکک الحدیدیة. ولکن قصة حزینة من وقت إزالة طائرات من احتکار العسکری، وتضاف إلى مجموعة من الرکاب والحمولة! هذه المرة، وقد تم بناء مدن المطارات إلى (LAX أو Tehransar!) هل هذا یعنی أنک تعرف ماذا یعنی ذلک؟ ان الحکومة ستتخذ من الطریق السریع، وعدد من المواطنین إلى جانب إصلاح سیارتهم، والمسافر لیس على الطریق! ثم أضیف المطعم ومحطة الغاز، وفجأة کانت هناک مدینة حیث ذهب الطریق السریع! أن أقول هذا: السیارات التنمیة الحضریة. الشیء نفسه یحدث لمحطات القطار والمطارات والموانئ. وستستمر هذه القصة. ولکن رؤساء البلدیات ووزراء الإسکان والطرق، وکل منها یمیل إلى واحد من هذه الاتجاهات. ویعتقد وزیرنا الجدید فی مرکزیة السکک الحدیدیة. بینما فی إیران على الإطلاق، لم یکن أی من محاور المدن. المدن فی إیران، على عکس الولایات المتحدة وأوروبا، والتی هی 100 سنة أو 200 سنة، وجمیعها أعمال تاریخیة! معظمهم کان محورها الله. عندما کانت إیران الزرادشتیة والمدن والمعابد حول المعبد. عندما وصلنا إلى الإسلام، کانت معظم المدن تتمحور حول المسجد. لأن المقدسة الإمام علی فی تصمیم المدن الجدیدة مثل مدینة جدیدة الکوفة، الذی تم تصمیمه أیدیهم، تشغیلها. لکن إمام زاده محوری. الآن، إذا أردنا تغییر طهران، بحجة تلوث الهواء، یجب أن نعرف الظروف المحلیة. على سبیل المثال، فی طهران، لا یمکن رکوب الدراجة! لأنه یحتوی على العدید من الصعود والهبوط. ونحن نرى أن دراجة ناریة اتخذت مکان الدراجة. على العکس من ذلک، فی یازد، تحول الناس إلى الدراجات بسبب التصحر والتسطیح فی الشوارع. فی المدن الثلجیة: لا یستجیب المحرک! الناس یتحولون إلى سیارة. المسؤولون یعرفون أن هذا هو نفس الحماقة: إذا کانوا فی العالم، هناک من یقول أنه یجب أن تفعل الشیء نفسه. لا ننسى توطین التصمیم الحضری، والنقل العام.