1-جمهوری اسلامی یمن متحد

1-جمهوری اسلامی یمن متحد

لازم ان الیمن فتح المکه المره اخری وجعله امنا للظهور قائم فی المکه
1-جمهوری اسلامی یمن متحد

1-جمهوری اسلامی یمن متحد

لازم ان الیمن فتح المکه المره اخری وجعله امنا للظهور قائم فی المکه

جنگ نرم وجنگ سخت!

 Soft War və Hard War!

Bir insanın bədəni və ruhu var, hər birini məhv etmək üçün bir müharibəhazırlanmışdı: ağır bir müharibə və yumşaq bir müharibə. Ağır döyüşdə, insan bədəni yox olur! Və ya zədələnmişdir, amma yumşaq yumşaq müharibə döyüşü azalır və ya məhv edilir. Hansı daha vacibdir, devrimciler ruhun olduğunu söyləyir, silahın düşmən tərəfindən gücləndirilməsi mümkündür. Heç bir silah yox, inqilabi şəxs düşməndən silahını müsadirə edir. Qeyri-devrimciler deyirlər: Qılınc üzərindəyumruq yanlışdır. Yəni boş bir əl ola bilməz: silah döyüşünə getdi. Və silah istehsalı və satışı üçün ən böyük gəlirlərini görən dünyanın militarist dünyaları. Silah kimi sülh istəyirlər. Beləliklə, hər birimizin bir istiqamətdə daha yaxşı olduğunu görürük! Maddi dünya və xalqın əmlakının talan edilməsi baxımından silahın saxlanması daha vacibdir, çünki qəbir silahsız əllərindən gələ bilməz! Amma inqilab baxımından mənəvi daha vacibdir. İslam Respublikasında ilk dəfə bir düşmənin hərbi işğalını gördük. Bələdiyyə Xalq sui-qəsd start və separatizm üçün sərhədləri vəstimullaşdırılması sərhədində stil hücumları ilə müharibə davam adlandırılmışdır tam miqyaslı müharibə tətbiq. Bu təcavüzlərdən biri də idman sahəsində idi. Bütün beynəlxalq idman təşkilatlarında İrana qarşı idi. Onların mövqeyinin mühüm elementi: qadın idmançılar arasında hicab məsələsi və: kişilərə qarşı İsrail məsələsi. Bütün qaydaları dəyişdi! Beləliklə, İranlılar bunu tez bir zamanda həyata keçirəbilməyəcəklər və bu sahədə uğursuz olacaqlar. Məsələn, güləş və ya polo isə belə, İran yaranması, lakin FILA, şərait dəyişib və məlumat: İran güləşçiləri də olmadı, güləşçi biz güclü an çünki artıq icazə bir texnologiya birdən idi Amma Filla bunu inkar etdi və uğursuz oldu. Daxili əsgərlər İslam Respublikasındakı anti-devrimcilik təbiətini təbliğ etmək üçün də onu səmimi şəkildə əhatə etdilər. Bəzi insanlar bu vəziyyət qarşısında aşırılığa çevrildi! Onlar idman yolu ilə hər şeyi qurban verməyəçalışdılar! Birdən radio və televiziya proqramları dolu idi: belediyeler idman inkişaf planları ilə dolu idi. Belə ki, bir çox idmançımız olmayan bir çox zal və sahə var idi. Yumşaq müharibə də derbidə belə idi: ictimai əmlakı məhv etmək üçün oyunu seyr edənlərin əksəriyyəti! Şəhəəhval-ruhiyyəsi, yəni tamaşaçı olduqlarını söyləyirdi. Etnik məhv edici cəhətləri də var idi: onlar Persepolis və ya müstəqillik ilə qeyri-zorakı oyunlarda tapdılar. Tehran ilə Təbriz arasındakı müharibə! Yumşaq müharibənin digər simvolu bir neçə ildir ki, baş verəcək hadisələrdir, lakin sonradan baş verəcək hadisələrdir, amma biz onu necə dəyişə bilərik və insanların duyğuları ilə oynayırıq. başqa Kermanshah və Zahab Bəli və xalqı 22 Bahman mitinq şirkətlərinin ən çox idi, digərləri qorxulu olsa da! Və sonuncu hərbi mərhələni mədəniyyətin son mərhələsində etmək istəyirlər.

 جنگ نرم وجنگ سخت!

همانطور که انسان جسم و روح دارد، برای ازبین بردن هرکدام هم، یک جنگ طراحی شده که: جنگ سخت و جنگ نرم است. در جنگ سخت جسم انسان از بین می رود! یا آسیب می بیند، ولی جنگ نرم روحیه کاهش می یابد یا نابود می شود. اینکه کدام مهمتر است، انقلابیون می گویند روحیه که باشد، سلاح را میتوان از دشمن غنیمت گرفت. یعنی نداشتن اسلحه مهم نیست، یک فرد انقلابی سلاح خود را، از دست دشمن مصادره می کند. غیر انقلابی ها می گویند: مشت بر شمشیر کوبیدن خطاست. یعنی دست خالی نمی توان: به جنگ اسلحه رفت. و تقریبا نظامهایی میلیتاری جهان را شامل می شود که: بالاترین سود خود را، در ساخت و فروش و به کار گیری اسلحه می بینند. آنها صلح را هم مسلح می خواهند. لذا می بینیم هرکدام، از یک جهت بهتر هستند! از لحاظ دنیای مادی و غارت اموال مردم، داشتن اسلحه مهمتر است، چون عارتگر بدون اسلحه، نمی تواند کاری کند! ولی از لحاظ انقلابی، داشتن روحیه مهمتر است. در دوران جمهوری اسلامی، ما ابتدا شاهد تهاجم نظامی دشمن بودیم. از ترور مردم شهری شروع و: با حملات سبک به مرزها و: تحریک مرزنشینان به تجزیه طلبی، تا تحمیل یک جنگ تمام عیار، که همان دفاع مقدس نامگذاری شد، ادامه یافت. اما بعد از اینکه دشمن در: میدان های نطامی شکست خورد، دوران تهاجم اقتصادی و فرهنگی، سیاسی و اجتماعی شروع شد، نا روحیه مردم از بین برود، و آنها بتوانند شکست های نظامی زا جبران کنند. یکی از این تهاجم ها، در عرصه ورزش بود. در تمام سازمان های بین المللی ورزشی، برعلیه ایران موضع گیری شد. عنصر مهم موضعگیری آنان به: مسئله حجاب بانوان ورزشکار و: موضوع ضد اسرائیلی بودن مردان بود. آنها تمام مقررات را هم تغییر دادند! تا ایرانی ها نتوانند آن را به سرعت عملی کنند، و در مسابفات شکست بخورند. مثلا با اینکه کشتی آزاد و یا چوگان و امثال آن، خواستگاه ایرانی داشت ولی فیلا، ضوابط را تغییر داد و به اطلاع: کشتی گیران ایرانی هم نرساند، لذا کشتی گیر ما که باقدرت حاضر می شد، ناگهان به دلیل یک فن که قبلا جایز بوده، ولی فیلا آن را مردود کرده، شکست می خورد. الیته مزدوران داخلی هم، با سرو صدا آن را پوشش می دادند، تا جریان ضدورزشی بودن: جمهوری اسلامی را تبلیغ کنند. عده ای هم در مقابل این تفریط، به افراط روی آوردند! سعی کردند همه چیز را در راه ورزش فدا کنند! ناگهان صداو سیما پر از برنامه ها و: شهرداری ها پر از طرح های عمرانی ورزشی شد. بطوریکه سالن ها و زمین های فراوانی ساخته شد، بدون اینکه ورزشکاری باشد. جنگ نرم حتی در دربی ها هم خود را نشان می داد: یعنی اغلب کسانی که به تماشا ی بازی می آمدند، به قصد تخریب اموال عمومی! و زمینه سازی آشوب شهری بود، که اصطلاحا آنها را تماشاگر نما می گفتند.  حنی جنبه های تخریب قومیتی نیز بوجود آمد: که در بازی های نراکنور با: پرسپولیس یا استقلال نمود پیدا می کرد. و یک جنگ بین تهران و: تبریز را تداعی می نمود! نه فقط در فوتبال که در کشتی هم، مثلا کرمانشاهی های با مازندرانی ها رقابت داشتند، ولی تماشاگر نماها و رسانه های معاند، سعی داشتند به تعصب قومی نسبت دهند. نماد دیگر جنگ نرم همین حوادث هست، که سالها بوده و بعد از این هم اتفاق خواهد افتاد، ولی می بینیم که چطور آن را معکوس جلوه داده، و با احساسات مردم بازی می کنند. با اینکه مردم کرمانشاه و سرپل ذهاب، گناباد وجاهای دیگر، بالاترین آمار شرکت در: راهپیمایی 22بهمن را داشتند، دیگران را از آنها می ترسانند! و می خواهند فاز نظامی گذشته را، در فاز فرهنگی نداوم بخشند.

Soft War and Hard War!

As a human being has a body and soul, to destroy each one, a war was designed: a hard war and a soft war. In the hard battle, the human body disappears! Or damaged, but the soft war of spirit is reduced or destroyed. Which is more important, the revolutionaries say that the morale is, the weapon can be boosted by the enemy. It does not matter if there is no weapon; a revolutionary person confiscates his weapon from the enemy. Non-revolutionaries say: Fist on the sword is wrong. That is, the empty hand cannot be: it went to the gun warfare. And it's about the militaristic worlds of the world that see their greatest profit in making and selling weapons. They want peace as armed. So we see that each one is better in one direction! In terms of the material world and the plundering of the property of the people, possession of the weapon is more important, since the grave can not do without a gun! But in terms of revolution, morale is more important. During the Islamic Republic, we first saw an enemy's military invasion. It began with the assassination of the urban people and continued with light assaults on the borders: the provocation of the frontier to separatism continued until the imposition of a full-blown war, the so-called sacred defense. But after the enemy was defeated in the battlefields, the era of economic, cultural, political and social incitement began, people's morale was eliminated, and they could compensate for military defeats. One of these aggressions was in the field of sports. In all international sports organizations, it was against Iran. An important element of their stance was: the issue of hijab for athletes and: the issue was the anti-Israeli nature of men. They changed all the rules! So :that the Iranians will not be able to implement it quickly and will fail in the field. For example, despite the fact that the free ship or polo and so on, it was Iranian, but Filla changed the rules and informed: Iranian wrestlers did not finish, so our wrestler, who was present with his might, suddenly became a fan of the former But Filla denied it and failed. The domestic mercenaries also cordially covered it to propagandize the anti-revolutionary nature of the Islamic Republic. Some people turned to extremes in the face of this situation! They tried to sacrifice everything in the way of sport! Suddenly, the radio and television programs were full of: the municipalities were full of sports development plans. So that there were many halls and fields, without being an athlete. The soft war was even present in the derby: most of those who watched the game, in order to destroy the public property! And grounded the urban turmoil, which was to say they were spectators. There were also aspects of ethnic destruction: they found in non-violent games with Persepolis or independence. And a war between Tehran and Tabriz! Not only in soccer that competed on the boat, such as Kermanshah with Mazandaran, but viewers and media outlets tried to attribute ethnic fanaticism. Another symbol of the soft war is these events, which have been for years and will happen afterwards, but we can see how they reverse it and play with people's emotions. Although the people of Kermanshah, Sar-e-Pol-e Zahab, Gonabad and elsewhere had the highest attendance at the 22 Bahman march, they would scare others! And they want to make the last military phase in the last phase of the culture.

الحرب اللینة والحرب الصعبة!

وبما أن الإنسان له جسم وروح، لتدمیر کل واحد، فقد صممت الحرب: حرب شرسة وحرب ناعمة. فی المعرکة الصعبة، یختفی جسم الإنسان! أو التالفة، ولکن الحرب الناعمة من الروح هو خفض أو تدمیرها. الذی هو أکثر أهمیة، ویقول الثوریون أن الروح هی، ویمکن تعزیز السلاح من قبل العدو. لا یهم إذا لم یکن هناک سلاح، شخص ثوری یصادر سلاحه من العدو. یقول غیر الثوریین: قبضة على السیف خاطئة. وهذا هو، الید الفارغة لا یمکن أن یکون: ذهب إلى الحرب بندقیة. وهو یتعلق بالعالم العسکری للعالم الذی یرى أعلى أرباحه فی صنع الأسلحة وبیعها. إنهم یریدون السلام کمسلحین. لذلک نرى أن کل واحد هو أفضل فی اتجاه واحد! من حیث العالم المادی ونهب الممتلکات للشعب، وحیازة السلاح هو أکثر أهمیة، لأن القبر لا یمکن أن نفعل دون بندقیة! ولکن من حیث الثورة، والمعنویات هی أکثر أهمیة. خلال الجمهوریة الإسلامیة، رأینا لأول مرة الغزو العسکری للعدو. ولکن بعد هزیمة العدو فی ساحات القتال، بدأ عصر التحریض الاقتصادی والثقافی والسیاسی والاجتماعی، وتم القضاء على معنویات الناس، ویمکنهم تعویض الهزائم العسکریة. وکان أحد هذه الاعتداءات فی مجال الریاضة. فی جمیع المنظمات الریاضیة الدولیة، کان ضد إیران. ومن العناصر الهامة فی موقفهم: قضیة الحجاب للریاضیین، والمسألة هی الطبیعة المعادیة لإسرائیل للرجل. غیروا کل القواعد! حتى لا یتمکن الإیرانیون من تنفیذه بسرعة، وسوف یفشلون فی المیدان. على سبیل المثال، فی حین المصارعة أو لعبة البولو وهلم جرا، تنشأ فی إیران، ولکن فیلا، تغیرت الظروف وبإعلام: لم المصارعین الإیرانی أیضا لا، ومصارع لدینا کانت لحظة قویة فجأة بسبب التکنولوجیا التی سمحت بالفعل لکن فلة نفت ذلک وفشلت. کما قام المرتزقة المحلیون بتغطیة ذلک عن کثب لنشر قصة الجمهوریة الإسلامیة المناهضة للثورة. بعض الناس تحولت إلى التطرف فی مواجهة هذا الوضع! حاولوا التضحیة بکل شیء فی طریق الریاضة! وفجأة، کانت البرامج الإذاعیة والتلفزیونیة ملیئة بما یلی: کانت البلدیات ملیئة بخطط التنمیة الریاضیة. لذلک کان هناک العدید من القاعات والحقول، دون أن یکون ریاضی. کانت الحرب الناعمة موجودة حتى فی دیربی: معظم أولئک الذین شاهدوا المباراة، من أجل تدمیر الممتلکات العامة! وأرسى الاضطراب الحضری، الذی کان یعنی أنهم متفرجون. کانت هناک أیضا جوانب من الدمار العرقی: وجدوا فی الألعاب غیر العنیفة مع بیرسیبولیس أو الاستقلال. وحرب بین طهران وتبریز! لیس فقط فی کرة القدم التی تنافس على القارب، مثل کرمانشاه مع مازاندران، ولکن المشاهدین ووسائل الإعلام حاولت عزو التعصب العرقی. رمزا آخر للحرب اللینة هو هذه الأحداث، التی کانت لسنوات، وسوف یحدث بعد ذلک، ولکن یمکننا أن نرى کیف أنها عکس ذلک واللعب مع مشاعر الناس. على الرغم من أن شعب کرمانشاه، سار بول زهاب، غونباد وأماکن أخرى کان أعلى حضور فی مسیرة 22 بهمن، فإنها تخیف الآخرین! ویریدون جعل المرحلة العسکریة الأخیرة فی المرحلة الأخیرة من الثقافة

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.