حقوق همه ایتام در سفره یک نفر!

12 میلیون گرسنه در ایران وجود دارد، که 6میلیون آن تحت حمایتی هیچ سازمانی نیستند! 400هزار یتیم زیر پوشش حداقلی کمیته امداد هستند. یک میلیون و پنجاه هزار نفر معلول در سازمان بهزیستی، از حداقل زندگی محروم می باشند، آن وقت آقایان حقوق های چند صد میلیونی می گیرند، طلبکار هم هستند! البته فیش ها همه چیز را نمی گویند، مثلا وزیر بهداشت فقط 7میلیون تومان دریافتی، آن هم از بیمارستان فارابی دارد. که هیچکس این را قبول نمی کند!  اما همان هایی که فیش های حقوق نشان می دهند، میتوان گفت هرکدام حق چند نفر معلول، یتیم و گرسنه را می خورند! سید صفدر حسینی که الان کاره ای هم نیست، 57میلیون تومان دریافتی ماهانه دارد، در حالیکه حقوق مصوب کارگر هشتصد هزار تومان است. یعنی همین آقای صفدر حسینی، که قبلا وزیر کار هم بوده، و به: این مبانی آشنایی دارد، حقوق 82کارگر را در ماه نوش جان می کند. رئیس بیمه که 243 میلیون در ماه می گیرد، هرماه حقوق 300نفر یعنی: کارگران یک کارخانه را می بلعد! اگر حقوق کمیته امدادی هربچه یتیم، هشتاد هزار تومان باشد، هر کدام از روسای بانکها به تنهایی حق همه ایتام ایران در کام خود می ریزند! آنها کسانی هستند که این حقوق های کلان را، بابت اختلال در اقتصاد مقاومتی! و از بین بردن صنعت و تولید می گیرند. زیرا هیچ کارخانه ورشکسته ای نیست که: امضای رئیس بانکی برای مصادره زیر آن نباشد. 

سال ها بود که ما ادعا می کردیم: نه کسری بودجه وجود دارد، و نه خزانه خالی بلکه، همه آنها صرف همین حقوق ها می شود! ولی کسی باور نمی کرد. چطور آقایان مسئولین دم از حکومت علی وار می زنند، ولی چهار هزار برابر یک یتیم، و چهارصد برابر یک کارگر، و دویست برابر یک کارمند دون پایه حقوق می گیرند؟

حضرت علی ع کسی بود که به همه مردم،روزانه 2درهم از خزانه میداد. حتی حاضر نشد به برادرش بیشتر از این بدهد. جنگ جمل را به جان خرید تا طلحه و زبیر، به بیت المال دستبرد نزنند. آیا اگر همین یک مسئله اجرا شود، دنیا گلستان نمی شود؟ فکر کنید که همه حقوق ها یکسان باشد: آقای صفدر حسینی و آقای رحیم حسینی، هردو در ماه یک میلیون تومان حقوق بگیرند! ممکن است بگویند که: این امر امکان پذیر نیست، بالاخره تفاوتی باید باشد! خوب این تفاوت چقدر باید باشد؟ دو برابر سه برابر؟ یا هزار برابر؟ این اختلاف طبفاتی و اختلاف درآمدی، حد قابل قبولش کجاست؟ در جاییکه اوباما به پول ما، 113میلیون تومان حقوق می گیرد، یک رئیس بیمه 243میلیون! بگیرد یعنی چه؟ وقتی پوتین 39 میلیون تومان می گیرد، صفدر حسینی 57میلیون، یعنی چه اتفاقی افتاده است؟

اگر صد نفر چنین حقوقی بگیرند، در یکسال 120میلیارد تومان که بودجه کشور را از می بلعد. یعنی اگر نصف این مبلغ را بدهیم، تمام طرح های نیمه تمام به اتمام می رسد. اگر همه آنها را بدهیم میتوانیم از: گزند ریز گردها محفوظ باشیم! یا میتوانیم یارانه ها را به دو برابر افزایش دهیم. لذا این حرکت به نفع دولت خواهد بود که: از حقوق های بالا حمایت نکند، و همانطور که رئیس جمهور دستور داده: فرد متخلف عزل شود، و مازاد حقوق او به خزانه برگردد. تا صرف طرح های عمرانی نیمه تمام شود. زیرا با اتمام طرح ها، هم اشتغال ایجاد می شود و هم، رفاه نسبی به دنبال آن می اید. البته اگر همه آنها به بودجه سازمان بهزیستی اضافه شود، یا در طرح یارانه ها قرار گیرد، نتایج آن ملموس تر و مردم را با قاطعیت دولت آشناتر می کند.

 از این ها مهمتر، سیستم حقوق و دستمزد در ایران است. در طراحی این سیتسم که در دل قانون خدمات کشوری است، نباید موضوع را پیچیده کرد. به سادگی میتوان حداقل حقوق را، منوط به تصویب سالانه دولت نمود، و حداکثر حقوق را هم دو برابر آن اعلام کرد. و راههای دیگر تبعیض در: دریافتی ها را مسدود نمود. زیرا علاوه بر پایه حقوق، موضوع اضافه کار و پاداش و حق ماموریت هست. اگر در قانون همه اینها در رنج: یک برابر و دوبرابر باشد، به عدالت اجتماعی نزدیک تر می شویم، گرچه قانون خدمات کشوری، تا 5برابر هم جایز دانسته است.

اما سیستم حقوق و دستمزد هرچه شفاف تر باشد، باز راه دیگری پیدا می کنند! لذا باید سالانه آئین نامه های مربوطه مورد تجدیدنظر قرار گیرد، و راه رانت خواری و دریافتی های غیرمتعارف گرفته شود. یکی از این راهها کمک های غیرنقدی است! مثلا بن کارمندی یا تعاونی مسکن و امثال آن، راههایی است که معمولا، کارمندان دولت مخصوصا افراد رده بالا، از این طریق دارای ثروت های غیر متعارف می شوند.

 

bir kişi tüm yetimlerin haklarını!

6 milyon herhangi bir kuruluş tarafından sponsor edilmeyen İran'da 12 milyon aç insan vardır! 400 bin yetim asgari kapsama Yardım Komitesi altındadır. Devlet Refah Teşkilatı engelli bir milyon elli bin kişi, daha sonra erkekler talep sahiplerine vardır, birkaç yüz milyon hakları en az yoksun hayat! Tabii ki, demek her şey krikolar, örneğin, sadece 7 milyon dolar o Farabi Hastanesi, Sağlık Bakanı almıştır. O kimse bu kabul etmez! Ama ödeme taslakları göstermek isteyenler, herhangi bir hakkı yemeye kaç kişi engelli, yetim ve aç ile söylemek! işçi hakları sekiz yüz bin dolar onayladı önemli bir oyuncu değil Seyed Safdar Hosseini, 57 milyon dolar aylık aldı. Daha önce Çalışma Bakanı ve tanıdık ilkeleri olan Bay Safdar Hussain, 82 ay içinde hak işçiler sunulan nedeni budur. Mayıs ayında Sigorta 243 milyon, bir fabrika engulfs 300 işçi aylık ücretlerinin Başkanı! Hrbchh hakları Yetim Yardım Komitesi ise, seksen dolar, yalnız bankacılar tüm yetim damağınıza atmak İran'ın hakkını her! Onlar direniş ekonomisinde rahatsızlık, büyük maaşları yapmak olanlardır! Ve onların sanayi ve üretim yok. Değil, çünkü herhangi bir iflas şirket İmza Bankası Başkanı altında el değil.

biz orada hiçbir açığı değil, boş bir hazine var ama iddia yaşında, hepsi aynı hakların göz ardı! Ama o inanmadı. Nasıl kuyruk makamlar Ali gibi erkek Ancak, düşük ücretli çalışana karşı yetim karşı dört bin ve dört kez işçi ve iki?

tüm insanlar için, bir günde iki onun hazineleri dışarı şifreli Hazret-i Ali,. Hatta kardeşi daha vermeyi reddetti. Cemel Savaşı Talha ve Zübeyrin için değil, kamu hazine soymaya koştu. Bu uygulamaya bir sorun olduğunu, dünyanın Gülistan olacak değil? Tüm hakları düşünün aynıdır: Sayın Safdar Hosseini ve Sayın Rahim Hosseini, onların aylık maaş hem de! Bir hiç farklı olmalıdır, bu mümkün değil diyebilirsiniz! Yani fark nedir? Iki veya üç kez? Ya da binlerce kez? kapsayan ve gelir boşluğu arasındaki fark, sınırlarını kabul edilir? Obama bizim paranın nerede olduğunu, 113 milyon ABD Doları, 243 milyon sigorta kafa ödenecek! Bu nedir? Putin 39 milyon dolar, 57 milyon Safdar Hosseini yaptığında, yani, ne oldu?

Eğer ülkenin bütçesini engulfs 120 milyon dolar yılında, yüz bu hakları almak. Bu, bu miktarın yarısı sağlamak için, tüm yarı proje tamamlandığında olduğu anlamına gelir. biz onları ince tozlar rezerve edilecek tüm yol verebilir! Ya da sübvansiyonlar katına olabilir. Yani bu hareket, yüksek maaşlar desteklemiyor devletin yararına olacak ve cumhurbaşkanı olarak sipariş olacaktır: Failin görevden ve aşırı hazineye maaşını döner. yarım kalmış inşaat projeleri geçirmek için. Projelerin tamamlanması ile, hem de nispi refah istihdam yaratmak ve Çünkü takip geliyor. hepsi Devlet Refah Teşkilatı bütçesine ilave veya sübvansiyonlu projelerde yerleştirilmek üzere Tabii ki, eğer, sonuçlar hükümetin kararlılıkla aşina insanlar daha somut, ve.

 Sonuçta, en önemlisi, İran'da bordro sistemi. devlet memurları kanunu sistemini tasarlarken kalbinde değil karmaşık bir konu yer almaktadır. Hükümetin yıllık onayına tabi asgari ücret, basitçe ve maksimum maaş iki katına açıkladı. Ve başka şekillerde ayrımcılık: blok alın. Çünkü baz maaş, fazla mesai ve ikramiye ve atama yanında tabidir. yasa, tüm bu acı: çift kat ve sosyal adalet, sivil hizmet hukuk daha yakın olmak, ancak, aynı zamanda en fazla 5 kez izin verdi.

Ama bordro sistemi açık, daha şeffaf, başka bir çıkış yolu bulmak! Bu nedenle, ilgili yönetmelikler yıllık olarak gözden ve kira arayışı ve alma sıradışı yolu olmalıdır. Bunlardan biri tür yardımdır! Örneğin, zengin ile sık sık şekillerde vb Ben çalışanı veya kooperatif konut, yüksek rütbeli memurların, özellikle de sıradışı bulunmaktadır.