چالشهای بعد از انقلاب، مانند علم مبارزه انقلابی، همیشه بین دو قطب عمل و وعده، حرف زدن و اجرا کردن و یا به اصطلاح علمی آن: پراگماتیزم و تئوری سرگردان است. فرقی نمی کند: مسئولین شهوت حرف زدن یا سخنرانی داشته باشند، یا عملزده و مجری بی قید و شرط باشند. که هردو در انتهای این ترازوی مردمی قرار دارند. و طبیعتا اگر یکی بر دیگری سبقت پیدا کند، و و وزن آن سنگینتر باشد، جامعه دچار عدم تعادل می شود. تقسیم بندی این حوزه در بین اشخاص: و یا ارگانها هم نتیجه خوبی ندارد، زیرا افراد یا سازمان های مسئول تئوری، در کانال خودشان الینه می شوند! و مسئولان اجرایی هم، ایزوله در پست های سازمانی و دستور العمل ها می گردند: که فقط بخشنامه کاشته و گزارش درو می کنند. در اسلام هم همینطور است، یعنی به هردو توجه شده است:مثلا می گویند شغل قصابی یا کفن فروشی مکروه است، زیرا قصاب در اثر کشتار بی رویه گوسفندان، قسی القلب شده و گاه ممکن است: به انسان ها هم تعرض نماید. زیرا بر اثر تکرار این عمل، از صدای خرخر حیوان زیر چاقو، مانند یک موسیقی لذت می برد. اما در مقابل گفته شده هر انسانی باید: سعی کنید قربانی یا گوسفند نذری را خودش ذبح کند. تا هم شرایط ذبح را بشناسد، و هم اینکه از دیدن خون وحشت زده نشود. در همه مشاغل و حتی عبادات همینطور است، اگر شخصی به نماز خواندن عادت کند! یعنی فقط براساس عادت کاری را انجام دهد، گفته می شود که خشوع قلبی ندارد، و نماز او ارزشی ندارد. انسان هربار که نماز می خواند، باید بداند با یک شخص مهمی در حال گفتگو است، و حواس خود را جمع کند. به همین دلیل وقتی حضرت موسی ع، به آن چوپان تعرض می کند که: چرا نماز خود را درست نمی خواند؟ خداوند می فرماید: ما درون را بنگریم وحال را، نی برون را بنگریم و قال را!
جشنواره عمار و بانکداری الکترونیکی و.. امثال این امور، که مورد تایید نظام هستند و: مردم هم با استقبال بی نظیری سراغ آن می روند، در طول مسیر خود ممکن است: دچار عملزدگی شود، و از تئوری غافل بماند. درست همانگونه که سخنرانی های مسئولین، بر اثر تکرار چنان شود که: فقط در حد تئوری باقی بماند، و بسیار: از اجرا نشدن حرفهای خود، گله کنند. ما نیاز داریم تا برای ثروت های جدیدی که: از سوی انقلاب اسلامی یا نظام جمهوری اسلامی تولید می شود، نظام ارزشی تعریف کنیم و: از هدر رفتن نیروها در مسیر بی راهه جلوگیری کنیم. تدوین اهداف و استراتژی ها، باید در درون همین افراد عملگرا صورت گیرد. و الا تدوین آئین نامه توسط: شورای فرهنگ عمومی که دستی بر آتش ندارد، همان روی کاغذ می ماند! و آقایان عماری ها هم کار خودشان را می کنند. که نهایتا به جشنواره فجر دیگر تبدیل شده، و بالاخره سر از اسکار در می آورند. یعنی عدم تدوین سیستم ارزشی، یا تعیین دستوری آن، دوغ و دوشاب را با هم یکی می کند! و بعد از سالها مبارزه با طاغوت، می بینیم که آنها هم بهتر از ما فکر می کردند! ولی در عمل بود که ساقط شدند.
Theory or: pragmatism?
After the revolution challenges, such as the science of revolutionary struggle, always between two poles of action and promises, talk and run out or the so-called science: the theory of pragmatism and wandering. It does not matter: the authorities have the desire to talk or lecture, or acted as a presenter is unconditional. At the end of the balance both people. And, of course, if one will overtake the other, and its weight is heavier, society becomes imbalanced. The scope of division among the people: or organ is not a good result, because individuals or organizations responsible for the theory, the channels themselves are alienating! And executive authorities, the isolated post in the organization and training are: a circular only planted and harvest reports. In Islam, too, that the two considerations: for example, say Occupation retail butcher or shroud is an abomination, because the butcher as a result of indiscriminate slaughter sheep, heartless, and sometimes may be offensive to the humans. Repeat this action as a result, the sound of the animal snoring under the knife, such as a music enjoyed. But in the face of every human being must be told: Try the victim or his sheep to slaughter his vow. To know the conditions of slaughter, and not being terrified of the sight of blood. As in all professions and even worship is, if a person is accustomed to pray! That is, only do by habit, is said to have no heart humility, and prayer is worthless. Every man who prays, must know is in talks with an important person, and gather your senses. That's why when Moses, peace be upon him, to shepherd the offensive: why not just read their prayers? God says: We have to look into your present, straw and cry out to look at it!
Ammar Festival and :electronic banking, etc., etc. These issues, which are approved by the system: people know where they are going with a great welcome, along your route possible: with action to be damaged, and remain unaware of the theory. Just as the speeches by officials, so that by repeating: just stay at the level of theory, and much of his career did not run, complain. We need to new wealth that is produced by the Islamic Revolution or the Islamic Republic, we define and value system: the devious route to avoid wasting power. Goal setting and strategies must be within the same pragmatic people. Otherwise regulatory authority by the General Council that no hand in the fire, remains the same on paper! And Mr. Ammar also has their: own work. Which :eventually turned into the festival, and eventually bring Oscar. The failure to develop value systems, or set the agenda for it, buttermilk and yogurt together one does! And after years of fighting evil, we find that they are better than we thought! But in practice that were downed.
نظریة أو البراغماتیة؟
بعد تحدیات الثورة، مثل علم النضال الثوری، ودائما بین اثنین من أقطاب العمل والوعود، والحدیث ونفد أو ما یسمى العلم: نظریة البراغماتیة والتیه. لا یهم: السلطات لدیها الرغبة فی التحدث أو محاضرة، أو بمثابة مقدمة لغیر مشروط. فی نهایة التوازن الشعبین. وبطبیعة الحال، إذا کان أحد ستتفوق على غیرها، وزنها أثقل، ویصبح المجتمع غیر المتوازن. نطاق الفرقة بین الناس: أو الجهاز لیس نتیجة جیدة، لأن الأفراد أو المنظمات المسؤولة عن نظریة، وقنوات أنفسهم ألین! والسلطة التنفیذیة، وآخر معزولة فی التنظیم والتدریب هی: دائریة تقاریر فقط المزروعة والحصاد. فی الإسلام، أیضا، أن الاعتبارین: على سبیل المثال، یقول الوظیفة جزار التجزئة أو کفن رجس، لأن جزار نتیجة الأغنام العشوائی الذبح، بلا قلب، وأحیانا قد تکون مسیئة إلى البشر. کرر هذا الإجراء نتیجة لذلک، صوت الشخیر الحیوان تحت السکین، مثل الموسیقى استمتع. ولکن فی وجه کل إنسان یجب أن یقال: حاول الضحیة أو غنمه لذبح نذره. لمعرفة شروط الذبح، وعدم بالرعب من منظر الدم. کما هو الحال فی جمیع المهن وحتى العبادة، إذا اعتاد الإنسان فی صلاته! وهذا هو، لا فقط من هذه العادة، ویقال أن لیس لدیهم تواضع القلب، والصلاة لا قیمة لها. کل رجل یصلی، یجب أن تعرف فی محادثات مع شخص مهم، وجمع حواسک. لهذا السبب عندما موسى، صلی الله علیه وسلم، لرعایة الهجوم: لماذا لا مجرد قراءة صلواتهم؟ یقول الله تعالى: علینا أن ننظر إلى حاضرک والقش وتصرخ لننظر فی الأمر!
مهرجان عمار والخدمات المصرفیة الإلکترونیة، الخ، الخ هذه القضایا، التی وافق علیها النظام: الناس یعرفون أین هم ذاهبون مع ترحیبا کبیرا، على طول مسارک الممکن: مع العمل للتلف، ویظل غافلا عن هذه النظریة. کما أن الخطابات من قبل المسؤولین، بحیث بتکرار: مجرد البقاء على مستوى النظریة، وجزء کبیر من حیاته المهنیة لم یتم تشغیل، یشکو. نحن بحاجة إلى الثروة الجدیدة التی یتم إنتاجها من قبل الثورة الإسلامیة أو الجمهوریة الإسلامیة، التی نحددها ونظام القیم: الطریق الملتویة لتجنب هدر الطاقة. إعداد واستراتیجیات الهدف، یجب أن یکون ضمن نفس الأشخاص عملی. السلطة التنظیمیة خلاف ذلک من قبل المجلس العام التی لا ید فی النار، لا یزال هو نفسه على الورق! ولها السید عمار أیضا عملهم. والتی تحولت فی نهایة المطاف إلى المهرجان، وفی نهایة المطاف تحقیق أوسکار. الفشل فی تطویر نظم القیم، أو وضع جدول لذلک واللبن والزبادی معا واحد لا! وبعد سنوات من القتال الشر، نجد بأنهم أفضل مما کنا نظن! ولکن فی الممارسة العملیة التی تم اسقاطها.
Nəzəriyyəsi və ya praqmatizm?
praqmatizm və gəzən nəzəriyyəsi: həmişə iki fəaliyyət və vədlər, müzakirəsi dirəkləri və tökülmək və ya qondarma elm arasında belə inqilabi mübarizənin elm kimi inqilab problemlər, sonra. Fərq etməz: hakimiyyət danışmaq arzusu və ya mühazirə, və ya bir aparıcı kimi çıxış şərtsiz var. balans, həm də insanlar sonunda. bir digər keçəcəyi təxmin edilir və onun çəkisi ağır əgər, əlbəttə, cəmiyyət imbalanced olur. insanlar arasında bölünməsi daxilində: nəzəriyyə üçün məsuliyyət şəxslər və ya təşkilatlar, kanallar özlərini Aline çünki və ya orqan, yaxşı bir nəticə! Və icra hakimiyyəti orqanları, təşkili və təlim təcrid post var: dairəvi yalnız əkilmiş və məhsul bildirib. İslamda da iki mülahizələr ki, məsələn, sənət pərakəndə qəssab demək və ya bəzən dolaşıq qırğın qoyun, mərhəmətsiz, və nəticəsində qəssab insanlar üçün təhqiredici ola bilər, çünki kəfən, ikrah yaradar. nəticəsində bu hərəkəti təkrarlayın, bıçaq altında snoring heyvan səs, bir musiqi kimi idilər. Amma hər insanın qarşısında izah edilməlidir: əhdini qırğın qurban və ya onun qoyun edin. qırğın şərtləri bilmək, və qan görüncə dəhşətə deyil. bütün peşə və hətta ibadət kimi bir adam vərdiş əgər, dua! Bu, yalnız bunu vərdiş ilə, heç bir ürək itaətini var dedi və dua dəyərsiz edir. bilməlidir dualar hər bir insan, əhəmiyyətli bir şəxs ilə danışıqlar aparır və hissləri toplamaq. niyə yalnız onların namaz oxumaq: Moses, salamı olsun zaman, hücum çobanlıq etməyə Ona görə? Allah deyir: Biz indiki, saman baxmaq və ona baxmaq üçün fəryad var!
və s. Ammar Festival və elektron bank, və s sistemi tərəfindən təsdiq edilir Bu məsələlər: insanlar mümkün marşrutu boyunca böyük bir qarşılama ilə gedir harada bilirik fəaliyyət ilə zərər və nəzəriyyəsi xəbərsiz qalır. Just rəsmiləri tərəfindən Çıxışlardan kimi, təkrar ki: yalnız nəzəriyyə səviyyəsində qalmaq və onun karyerasının çox run deyil, şikayət. Biz müəyyən dəyər sistemi İslam İnqilabının və ya İslam Respublikası tərəfindən istehsal yeni sərvət lazımdır: qeyri-səmimi marşrutu güc israf qarşısını almaq üçün. Məqsəd qəbulu və strategiyaları, eyni praqmatik insanların çərçivəsində olmalıdır. yanğında heç bir tərəfdən, kağız üzərində eyni qalır ki, General Şurasının Əks halda tənzimləyici orqanı! Və cənab Ammar da öz iş var. Hansı nəhayət şenliği çevrildi və nəticədə Oscar gətirir. uğursuzluq dəyəri sistemləri inkişaf və ya bunun üçün gündəliyi təyin etmək, ayran və yoğurt birlikdə bir yoxdur! Və döyüş pis il sonra, biz düşündük daha yaxşı ki, tapa! Lakin praktikada salınan ki.