چگونگی تبدیل: ناکامی ها به کامروایی.

   کامیابی ها در زندگی انسان، مانند کلمه سعادت و خوشبختی و رفاه، تعریف های گوناگونی دارد. شاید بتوان گفت به تعداد انسان ها، برای ین گونه مفاهیم تعریف وجود دارد. چرا که بسیاری از انسان ها تا سالها، معنی این کلمات را نمی دانند و یا، از هم تشخیص نمی دهند. و هنگامی ان را از هم باز می شناسند که: کسی برای انها تعریف کند. مثلا شما نمی دانید که بدبخت هستید یا خوشبخت؟ زیرا معیاری برای سنجش ان ندارید، اما وقتی یک نفر به شما می گوید بدبخت! تازه به فکر فرو می روید که: آیا بدبخت هستید یا خوشبخت؟ از ان زمان جستجو برای یافتن خوشبختی، یا دور کردند بدبختی آغاز میشود.

  به عبارت دیگر خوشبختی یا بدبختی هرکسی، به دیدگاه ها و اظهار نظر های دیگران بستگی دارد، نه به دیدگاه یا اظهار نظر خودش. مثلا کودکی که پدر و مادر خود را ازدست داده، با این شرایط بزرگ شده و به ان عادت کرده، و ماند بقیه به زندگی عادی خود ادامه می دهد. اما ناگهان کسی پیدا می شود و به او می گوید: بی پدر مادر! او نمی داند این حرف یک تعریف است، یا یک فحش و ناسزا. و چالش او از همینجا شروع می شود: اولین بار هم به سراغ گوینده مطلب می رود.     روش تحقیق او برای دریافت: معنی واقعی بسیار مهم است. ساده ترین روش این است که: از گوینده بپرسد که این حرف تو یعنی چه؟ و ایا معنی خوبی دارد یا بد؟ بدیهی است پاسخ طرف می تواند گزنده بوده، و برای همیشه او را سرافکنده کند. یا می تواند عذر خواهانه باشد و: به او دلداری بدهد و بگوید اشتباه کرده است. این جواب مسیر عادی زندگی را ترمیم می کند، و شخص یتیم هم ناراحت نشده و احساس بدبختی هم نمی کند. برای دلداری خود خواهد گفت: پیامبر اسلام هم یتیم بوده است. شاید خداوند خواسته خودش: پیامبر را تربیت کند، لذا پدر مادر را از او گرفته است، تا روش تربیتی ایشان تغییر نکند.

  جوامع بشری هم تا حد زیادی همینطور هستند. هزاران هزار قوم و قبیله مختلف هستند که: در جهان زندگی می کنند. حالا اگر یکی از قبایل بخواهد، همه را مانند خود بکند و: طرفدار یکسان سازی رفتاری باشد، ناچار است بقیه را تحقیر کند، تا از داشته های خود پشیمان شود و: چشم به داشته های دیگران بدوزد. لذا فرهنگ مسلط، احساس خوشبختی می کند، و فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها را به مسخره می گیرد، تا انها احساس بدبختی کنند.

  اما روش اسلام این است که: همه را به انچه دارند خوشحال کند، ولی برای بهتر شدن انها هم، پیشنهاد بدهد مانند یک پرنده، یا دونده، جایی که هست را محکم میکند، تا بتواند با تکیه بر ان پرواز کند یا بدود. به همین دلیل رضایت به وضع موجود، که به مشیت الهی یا قضا و قدر معنی شده، بعنوان محکم کردن جایگاه پرواز است. و حالا که از وضعیت خود راضی بود، می تواند با روحیه بهتری، برای اینده بهتر قدم بردارد.

  در حالیکه روانشناسی غربی، اعتراض را به جای رضایت مطرح می کند. و می گوید تا شخص از موقعیت فعلی خود، ناراضی نباشد برای وضعیت بهتر تلاش نمی کند، به همین دلیل عصیان ژان پل سارتر، و اگزیستانسیالیزم او شاهکار محسوب می شود. او وضع موجود را دیوار می بیند، و انسان را به شدن و تحول همیشگی فرا می خواند.

  ایراد این نظریه ان است که: امروز یا وضعیت فعلی هرکسی، حاصل کوشش ها و ارمان ها و: ارزوهای دیروز او هست. حال اگر انرا نفی کنیم، اعتماد را در شخص یا جامعه نابود می کنیم. و او می اندیشد وقتی حاصل: دسترنج دیروزش بی ارزش و پوچ شده، چه تضمینی دارد فعالیت برای: اینده اش موفقیت امیز باشد. در واقع تئوری های قرن نوزدهم و بیستم بر اثر شدت عصبانیت و ضدیت با خدا ، زیر پای بشر را خالی می کنند و: می گویند پرواز کن! هرچه را هست غیرواقعی و پوچ می داند و: برای اینده که واقعی نیست، نقشه می کشند. و لذا بشر در این دوران با نام رئالیسم و ماتریالیسم، در خلا زندگی می کند و به خیالات خود: بنام آینده شکل مادی و واقعی می دهد. و امروز روزی است که بشر باید، خود را خوشبخت بداند و تحولات گذشته را، لازمه رسیدن به امروز به حساب آورد، ولی به ان قانع نباشد و ان را بهتر نماید. و به سوی کمال مطلق حرکت کند.

Nasıl dönüştürmek: başarısızlığı başarıya.
   Hayatta başarı, kelime mutluluk ve refah gibi, tanımların bir çeşitlilik vardır. Belki orada insanların sayısı bu kavramları tanımlamak için kullanılır. Yıllardır bir sürü insan, bu kelimelerin anlamını biliyor ya yok çünkü hala tanımaz. Ve o ayrı birisi onlara sahip olduğunu bilmek ne zaman. Örneğin, size sefil ya da mutlu olduğunu bilmiyor musun? Bunu ölçmek değil, ama birileri söyler zaman wretch Çünkü! New're sefil ya da mutlu olup olmadığını mı düşünüyorsun? Oradan mutluluk aramak, ya da sefalet yuvarlak başlar.
  herkes için diğer bir deyişle, mutluluk ya da mutsuzluk içinde, başkalarının görüş ve görüşler değil görünüm veya yorumun kendi noktada, bağlıdır. Örneğin, ailesini kaybeden bir çocuğun bu şartlar ve alışık büyüdü ve onların normal yaşam devam gerisini tuttu. Ama aniden birisi öğrenirse ve söyler: hayır anne! O bir iltifat ya da hakaret ve küfür olduğunu biliyor. o hoparlöre gider ilk kez: Ve burada onu meydan başlar. Onun araştırma yöntemi almak için: gerçek anlamı çok önemlidir. En basit yöntem: hoparlör sorar, bu kelime nedir? Ve bu iyi ya da kötü olup olmadığını? Açıkçası, cevap ısırma olabilir ve olacak sonsuza kadar utanç onu yapabilirsiniz. Ya da özür dileyen olabilir: Onu teselli ve o yanlış oldu ona söylemek. Cevap hayatın normal seyrini geri yükleme ve üzgün değil ve sefil yetim kişiyi duygu değil etmektir. söyleyebilirim avunmaya: İslam Peygamberi yetim edilmiştir. Belki de Tanrı kendisi sordu: Eğitimin Peygamber, anne değişmez onların eğitim metodu onu almış böylece.
  İnsan toplumları da büyük ölçüde aynıdır. Binlerce ve dünyada yaşayan insanlar ve çeşitli kabilelerin binlerce. Şimdi, kabileler halinde biri her şeyi ve istiyorum: birleşme yanlısı davranışlar, onun gözleri de dikiş dikmeyi sahip pişman olmak, başkalarını aşağılamak gerekir. baskın kültür, mutluluk ve kültürler ve alt kültürlerin mutsuz hissetmek, eğlenceli olması için.
  Ama İslam yöntem: mutlu, ama ne için iyi olduklarını, teklif, bu uçuş veya kaçak itimat edebilmek için bu sıkı bir kuş, ya da koşucu gibi. Bu uçuşun sıkılaştırılması olarak ilahi takdire ya da kaderleriyle anlamına statüko ile neden memnuniyeti, var. Ve şimdi onun durumu memnun olduğunu, daha iyi ruhları olmak daha iyi bir gelecek için yürüyüş yapabilirsiniz.
  Batı psikolojisi olsa da, memnuniyet yerine protesto hitap etti. Ve isyancı Jean-Paul Sartre ve Varoluşçuluk başyapıtı neden bulunduğunuz konumda, iyi yapmadığı için mutsuz değil, biriyle diyor. O statüko duvarları ve insan ve sürekli dönüşüm çağrıları görür.
  Bu teori herkes bugün ya da mevcut durum çabaları ve idealleri sonucu olduğu yanlış: He beklentileri dün. Biz bunu inkar ederse, biz bir kişi veya topluluk güven yok. onun gelecekteki başarılı olmak için: Ve o çalışması garanti ne değersiz ve saçma dün, ortaya çıkan meyve düşünüyor. Aslında, on dokuzuncu ve öfkeli bir anti-Tanrı yirminci yüzyıl teorileri, insan ayak boştur ve şimdi uçuş söylemek! Her şey gerçekdışı olduğunu ve saçma bilir:, arsa gerçek değil gelecek için. İnsan nedenle, gerçekçilik ve materyalizm ile bu çağda, bir vakum yaşıyor ve hayal: Geleceğin gerçek adını ve malzeme şekil verir. Ve bugün insanlık kendilerini şanslı biliyorum, bugün hesaba almak gerekir geçmişi değiştirmek için gereken o gün, ama inandırıcı parça değil ve daha iyi yapmak. Ve mutlak mükemmellik doğru hareket ettirin.