سینمای مقاومت، راه اروپا را مشخص کرد.

دکتر ایوبی در جملاتی کوتاه گفت که: سینمای ایران را، سینمای دفاع مقدس زنده کرد. و سینمای مقاومت هم، به جهانیان یاد داد که چگونه در مقابل: غول سینمای صهیونیستی آمریکایی مقاومت کنند.

این جملات هرچند کوتاه و دیر، ولی شجاعانه از زبان یکی از: مسئولین درجه یک سینمای ایران گفته شد. و نشان می دهد حاکمیت سینمای عفن، در ایران به پایان رسیده است. و اکنون آغاز یک راه برای: سینمای پاک و محجوب است.

شاید جمله ای که امام خمینی ره، سی چهل سال پیش گفت: آن موقع کسی آن را نفهمید و: شاید هم گفتند یک خوراک تبلیغاتی است! و یا خیلی ها گفتند این حرف، بی ربط و بدون مطالعه است.مخصوصا کسانی که در دامن آلوده غرب، بزرگ شده بودند، بزرگ بودن خودشان را در لیس زدن : واپسین قطرات سینمای خشن و سکسی آن می دیدند.

آن ها دوست داشتند سینما را، همان معنی کنند که خودشان بودند. یک فاحشه و یا یک زن باره . اصلا در سینما یک چیز را بر: همه واجب می دانستند: در سینما نمی شود و نباید وجود ندارد! یعنی اگر به شما گفتند لخت شو، باید لخت شوی نباید بگویی نمی شود! اگر به شما گفتند فقط وسط پاهایت، به درد سینما می خورد! نباید ناراحت شوی و قهر کنی. و محصول این تفکر هم، همین از هم پاشیدگی خانواده ها و: رسیدن آمار طلاق به بالای 50درصد ازدواج ها است.

نه فقط سینما که، همه هنر ها را اینگونه می خواستند. زیرا از نظر آنان نباید: ازدواجی صورت می گرفت! تا نسل ایرانی قطع می شد! از نظر آن ها، ایرانی خوب یک ایرانی مرده! و یا سقط شده بود. زیرا اربابانشان این طور می خواستند. و برای همین جنگ را تحمیل کردند. تا جمعیت ایرانی از بین برود . صدام برای کشتن ایرانی ها، آیه نازل می کرد و ایرانی ها را مجوس می خواند.

اما سینمای دفاع مقدس، مانند خود دفاع مقدس، در مقابل تمام این زیاده خواهی ها ایستاد. و اکنون در سیزدهمین جشنواره خود، برای جهان نیز پیام دارد. هرچند که بابک حمیدیان ها، از این حرف ها خوششان نیاید. یا فرزاد حسنی ها بگویند که: برزو ها پول لازم داشتند این نقش ها را قبول کردند! ولی با زبان سگ دریا نجس نمی شود . علاوه بر آنکه این حرف ها را، اربابان آن ها زودتر گفته اند و: گوش ما از آن ها پر است.  

آن ها حتی از یک مرگ بر آمریکای ساده، ناراحت هستند و می گویند: ما برای کسی مرگ نمی خواهیم! ولی دروغ می گویند،آن ها روزی هزار بار برای اسلام، مرگ را آرزو می کنند! اربابان آن ها هم دروغ می گویند: سیاهپوستان و سرخپوستان می دانند که: شعار آمریکایی های لاشخور و کرکس ماب، فقط مرگ نیست بلکه نابودی همه است. از نظر آن ها سیاهپوست خوب، یک سیاهپوست مرده است.

سینمای آمریکا هم همین است : سرتا پا آرزوی مرگ برای دیگران. همه هیرو ها و قهرمان ها ، شامپیون های آن ها، فقط برای این قهرمان هستند که: به تنهایی می توانند ملت الجزایر یا: مردم افغانستان را نابود کنند. ویرانگری در ذات آمریکایی ها است. آن وقت ما حق نداریم حتی یک شعار: مرگ بر آمریکا بگوییم؟

دیدیم به بهانه روز جهانی صلح، تمام عروسک های خانم برومند، ایران را جنگ طلب معرفی کردند! و  شادی را آرزو کردند ،و صلح را در جای دیگر جستجو کردند. درهفته دفاع مقدس به بهانه روزجهانی صلح، به کودکان نگفتند فهمیده ها را نقاشی کنند، بلکه به آنان گفتند: درنا بسازند تا: از جنگ در امان باشند! حتی یک بار نگفتند که: ایران اکنون 25سال است در: صلح و آرامش و امنیت است. و این آمریکا است که: هرجا می رود، جنگ به پا می کند و: مردم را می کشد.  .

Direnç Sinema, Avrupa olabileceği belirtildi yolu.

Dr Ayoubi kısa cümlelerle, İran sineması, kutsal savunma sinema yaşadıklarını söyledi. Siyonist dev Amerikan sineması karşı: Ve filmin direnci, dünya nasıl öğrenirler.

İranlı yetkililer söyledi: o kısa ve uzun cümleler rağmen, ancak cesaretle biri tarafından. Ve kötü sinemasının hakimiyeti, İran sona erdi gösterir. Tek yönlü Başlamak için, ve şimdi sinema, temiz ve mütevazi.

Belki İmam Humeyni, otuz de dahil olmak üzere, kırk yıl önce, o zaman dedi ve bunun bir propaganda olduğunu söylenebilir kim fark etmedi! Veya Birçok bu sözler, alakasız ve eğitim olmadan söylüyorlar. Özellikle Batı'da, kirli yakıt, olanların kendi yalama büyük büyüdü: sinemasının son damla onun şiddet ve cinsel gördüm.

Kendilerini aynı, yani filmi sevdim. Bir fahişe ya da bir kadın hakkında.Film bir şey var: herkes bilmeli: sinema değildir ve yok olmalı! Yani çıplak olsun, sen, çıplak gidemem söyleme, dedim! Sadece orta ayak derseniz, acı filmi vurdu! Sen üzgün ya da kızgın olmamalıdır. Bu düşüncenin, ailelerin dağılması ürünü: evliliklerde% 50 boşanma oranı üzerinde elde olduğunu.

Sadece bir film, bu yüzden hepsi sanatları istedi. Onlar evlilik yapıldığını gerekir çünkü! İran nesil kesim! Onlara göre, İranlı öldü, İranlı! Ya da iptal edildi. Onların efendileri istedim çünkü bu.Dayatılan savaş için.Nüfusu yok etmek. Saddam İranlıları öldürmek ve İran ayet Büyücü aramaya ortaya çıktı.

Ama savaş filmi, savaş gibi, o bütün bu aşırılıkları önünde durdu. Şimdi dünyaya onüçüncü mesaj olarak festival. Ancak, Babak Abdülhamid, karakterler böyle değil. Ya Farzad Hasani ve söyleyin: bu rol için gerekli para Borzoo kabul edilir! Ama dil deniz köpeği kirletmez. Ayrıca, bu ifadeler ustaları daha önce söyledim edilmektedir: Bizim kulaklar onlarla dolu.

Hatta, Amerika için basit bir ölüm var üzgün ve biz ölüme birini istemiyorum demek! Hayır yalan, Müslüman ölüm arzusu için bin kez gün! Onlar yalan ustaları: Siyahlar ve Kızılderililer akbabalar ve akbabaların Amerikan sloganı, sadece ölüm odaklı ama tüm ortadan kaldırmak için biliyorum. Katı siyah açısından, siyah bir kişi öldü.

Amerikan sinema aynıdır: Geniş bacaklar başkaları için ölmek. Afganistan halkını yok etmek: tüm kahraman ve kahraman, sadece tek başına ya da Cezayir ulusu durabiliriz bu kahramanlar içindir. Amerikalılar doğada yıkıcıdır. Ve sonra biz hakkı ve hatta bir slogan var: Amerika'ya Ölüm demek?

Biz, İran'da onun tüm bebekleri Dünya Barış Günü adını gördüm, İran'ın militan tanıttı! Ve başka bir yerde onlara arayışı içinde mutluluk ve barış diliyorum. Barış Kutsal hafta bahanesi Dünya Günü, çocuklar boyama anlamadı, ama aynı zamanda onlara: Vinç savaş kurmak, güvenli olması! Hatta bir zamanlar İran artık barış ve güvenlik içinde 25 yıl olduğunu söyledi. Ve bu ABD: bu nereye giderse, ayak, ve o insanlar.