Onlar, İmam Hüseyin'in aynı değildir

Yıllardır, Mekke ve Medine hanehalkının üzerinden, onlar niye bir suç İslam işlemiştir. İmam Ali veya İmam Hüseyin, barış, onun üzerine olsun başka bir suç vardı! Ve bu İranlıların ve Yemenliler olduğu için onların asil atası, İsmail'in, İran'a götürüldü, ve Yemen tek güvenli yer oldu saygı gösterecek, hiçbir sorun onun arkadaşı oldu. Aksine, onlar Araplar bahanesiyle, bazı ülkelerin dışında çocuklarını aldı ve onlar İmam Hüseyin'in soyundan görünüyor vardır! Yemen'in Zeydi Sedat ve İran, Lübnan ve Irak'taki Arapların içinde Sedat duodenum, Persler sanık ve sanık Ajman Arap vardır! Ve her durumda aşağıdaki düşman: İslam Ümmeti'nin daha fazla analiz kendiliğinden kabile kan davalarıyla ortaya çıkması, ve birbirlerini yok. Ama gelir diğer bölümler İslam Devrimi'nin gelişiyle ve tüm tane idi. Hiç kimse bütün Yemenliler dost İran ya da İran kötü söylemeniz Yemen'de oldu. Bu gurur Lübnan, onların nesil İmam Hüseyin'in soyundan olmak Yemen ve Yemenliler görünür, şehit yaşar, kendi onlar gelişti. Bu birlik devam edecek, vatan için, kendilerine iade edilmesi nedeniyle düşman, sendika, sevmiyorum! orijinal sakinleri iade edilmelidir ilk kara Qods, ve tüm yerleşim değil, Araplar teslim. Bu nedenle, Suudi ve Yemenliler Mekke ve Medine teslim edilir peşine zaman başladı bölmek için zaman vardı ve onlar hile ve yalanlarla, düşmanlık ile yaptım, onları öldürmek için dışarı çıktı. Ama biz, bir Yemenli öldürme, yani şehit İmam Hüseyin çıktı! Siz) söz konusu Kerbela tüm kara ve Aşure tüm günler var çünkü. Ama burada nokta saç Yemen o taciz ya da herhangi bir Şii-Sedat daha incedir, Peygamber zulüm daha da yüksektir! Peygamber dedi Çünkü: F zarar Kim, bana zarar ve herkes bahsedilen, Yemen pazar, bana zarar etti. Neden kötü? Peygamber kendisi zarif ve zalimler affeder Çünkü! Fakat onun çocukları ve darülaceze açık fikirlilik olmayabilir. Ya da affetmeyecek. Zorbaların ve tarihin zorbalar için, bu tür Suud Meclisi olarak, çok ağır olacaktır. Tohum veya Peygamberin soyundan Çünkü çok sinirlenmiş. Bildiğimiz gibi, Peygamber, birkaç çocuk arasından, bir kız yarışa devam etmek kaldı. Fatima Zahra, İmam Hasan ve İmam Hüseyin'in zehirlenmesi iki erkek çocukları şehit edildi. Onun atama yaşın üzerinde erkek çocukların çoğunluğu, oldukları gibi Kerbela'da şehit birlikte İmam Hüseyin. Zeyd tarihinin şehit denir ve birçok rolleri vardır, bu yüzden Zeydi, ya da Peygamberin ev duodenum ve onun soyundan şunlardır: İmam Sajjad sadece, aynı zamanda büyük bir İmam Sajjad oğlu hayatta. Ve kelimenin Koşar yorumlanması Bölüm Koşar bulunmaktadır.

Şimdi gözlerinizi varsayalım, çocuğunuz öldürülen ya da işkence edilecek. Eğer onların düşmanları sizi rahatsız olduğunu daha memnun, ama çocukları ya da torunları yok mu?

Bu nedenle, bu aşamada, çocukların istismar şiddeti, "Peygamber, onun sevgi dolu kalbi, torunları kendi zulüm şiddeti ağır. Biz tarihin okumak gibi birisi onları döken çöp için bir kaç gün onu ziyaret gitti O, ve o utandım ve Fatima Zahra zulüm, onlara ne oldu? ve daha neler Fatima hala dava veya Kerbela'da torunu şehit anda, ve ne zaman bir Müslüman. Fakat onun merhametli kalbi oldu Bu zulüm, ücretler Suud Evi'ni geçti ve onlara verdiği Peygamber (şu anda bir gözlemci olan), şimdi hayatta olsaydı?

آن ها با امام حسین فرقی ندارند،

سال ها است که اهل بیت را، از مکه و مدینه بیرون کردند، به جرم آنکه چرا به دین اسلام پایبند بودند. البته حضرت علی ع یا امام حسین ع، جرم دیگری هم داشتند! و آن اینکه به ایرانی ها  و یمنی ها احترام می گذاشتند، زیرا از جد بزرگوارشان حضرت اسماعیل، نسبت به ایران می بردند، و یمن تنها مکان امنی بود که، بدون دردسر با پیامبر دوست بود.

     درست برعکس آن، فرزندان ایشان را از برخی کشورها بیرون می بردند،  به این بهانه که عرب هستند، و نسل آن ها به امام حسین می رسد! سادات زیدی دریمن، و سادات اثنی عشری در  ایران ، لبنان و عراق از سوی اعراب، متهم به عجم بودن هستند، و از سوی عجمان متهم به عرب بودن! و در هر صورت دشمنان به دنبال: تجزیه هرچه بیشتر امت اسلامی هست، تا خود بخود دشمنی های قبایلی بوجود آید، و آنها همدیگر را از بین ببرند.

    اما با ظهور انقلاب اسلامی، دیگر دوران تفرقه به سر امد، و همه یکی شدند. هیچکس در یمن نبود که: از ایرانی بد بگوید یا در ایران، همه دوستدار یمنی ها شدند. لبنانی ها افتخار کردند که: نسل شان به یمن می رسد، و یمنی ها برای اینکه از نوادگان: امام حسین و زید شهید هستند، بر خود بالیدند.

    دشمن، این وحدت را نمی پسندید، زیرا اگر این وحدت ادامه پیدا کند، باید سرزمین پدری، به آن ها برگردانده شود! اولین سرزمین ، قدس شریف است که باید: به ساکنان اصلی آن برگردانده شود، وهمه شهرک سازی ها، تحویل اعراب شوند. بعد از ان نوبت آل سعود بود که بروند، و مکه و مدینه را تحویل یمنی ها بدهند، لذا نوبت تفرقه انداختن آغاز شد، و چون نتوانستند با حیله و دروغ، دشمنی ایجاد کنند، به سراغ کشتار آن ها رفتند.

 اما از نظر ما، کشتن یک یمنی، به معنی شهید کردن امام حسین است! زیرا که فرموده اند (کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا) همه زمین ها کربلا،  و همه روز ها عاشورا است. اما نکته باریکتر از مو این جا است که: اذیت و آزار هر یمنی، و یا هر شیعه و سادات، از اذیت و آزار خود پیامبر هم بالاتر است! زیرا پیامبر اسلام فرمود: هرکه فاطمه را ازار دهد، مرا آزرده است و: در جای دیگری فرمود هرکس، یمنی را ازار دهد، مرا ازار داده است.

    اما چرا بدتر است؟ چون خود پیامبر رئوف است، و  آزار دهندگان را می بخشد! ولی اولاد و احفاد ایشان ممکن است، این سعه صدر را نداشته باشند. و یا نخواهند گذشت کنند.  این برای ظالم ها و جباران تاریخ مانند آل سعود، بسیار سنگین تمام خواهد شد. زیرا آن ها ذریه یا فرزندان رسول را، بسیار اذیت می کردند. همانطور که می دانیم رسول خدا، از میان چند فرزندش، فقط یک دختر برای ادامه نسل باقی ماند.

     از  دو فرزندان ذکور فاطمه س هم، امام حسن مسموم، و امام حسین شهید شدند. اکثر فرزندان ذکور بالای سن تکلیف ایشان هم ، همراه امام حسین ع در کربلا شهید شدند. و فقط امام زین العابدین زنده ماندند، از امام زین العابدین هم فرزند بزرگواری: بنام زید شهید در تاریخ نقش فراوان داشته است، لذا این افراد زیدی، یا اثنی عشری از اهل بیت پیامبر محسوب شده، و نوادگان مستقیم ایشان هستند. و محل تفسیر کلمه کوثر، در سوره کوثر هستند.

حالا فرض کنید پیش چشم شما، فرزندتان را بکشند یا شکنجه و آزار دهند. آیا شما راضی تر نیستید که: دشمنان شما را آزار بدهند، ولی به فرزندان یا نوادگان شما کاری نداشته باشند؟

بنابر این در این مرحله،  شدت آزار و اذیت فرزندان و" نوادگان پیامبر بر قلب نازنین ایشان، سنگین تر از شدت آزار و شکنجه خودشان است. چنانچه در تاریخ می خوانیم که: ایشان به عیادت کسی رفت که ، چند روزی بر سرشان خاکروبه نریخته بود! و او شرمنده شد و مسلمان گردید. اما آیا قلب رئوف ایشان، در هنگام آزار و اذیت حضرت فاطمه س، باز هم اینطور بود؟ یا در هنگام شهادت نوه ایشان در کربلا، برای ایشان و حضرت فاطمه چه گذشت؟ و در ادامه همین ازار و اذیت، اگر پیامبر اکنون زنده بود، (که حاضر و ناظر است)از جرم آل سعود می گذشت، و آنان را می بخشید؟