تبعات اقتصاد فرمایشی

مردم زندگی حود را دارند! و کاری به سیاست های اقتصادی و: اولویت های دولت هم ندارند. ماه محرم نشان داد که مردم همه چیز دارند، و تحریم وغیر تحریم هم بر آن ها اثری ندارد. منتهی متاسفانه برخی مواقع دولت ها، تصور دارند که از مردم بهتر فکر می کنند، و دلشان بیشتر از خود مردم، برای آن ها می سوزد، و مداخلات نابجایی می کنند که: وضع را بدتر می کند. تیم اقتصادی دولت گرچه این حالت را ندارد! ولی بهر حال هم دلسوزی هایش، و هم طرح هایش همه فرمایشی و دستوری است و: زندگی مردم را دچار سردرگمی می کند.

     البته فقط در ایران اینطور نیست، بلکه حتی تیم اقتصادی همه دولت ها اینطورند! امروزه نظریه ای مطرح است: بنام تحریک تقاضا که بزرگترین بدبختی ها را بر سر آمریکا آورده،  و ما با اینکه بعد از 60سال نتایج: زیان بار آن را درجامعه آمریکا می بینیم، ولی تیم اقتصادی دولت با فشار هرچه تمامتر، می خواهد این راه را آغاز کند. از همان ابتدا همه چیز را طابق النعل بالنعل و مو به مو مانند: نظریات کینز اجرا کند. که نام آن را بسته اقتصادی ضد رکود گذاشته اند.

    در دوران رکود سال های 1932 در آمریکا، اقتصاد دانان طرح نظریه افزایش مصرف، یا مصرف گرایی را مطرح کردند. که البته در ایران، مردم نزده می رقصند! یعنی همه آن ها مصرف گرا شده اند! به قول سردار رحیم صفوی: مردمی که در زمان جنگ، کامیون کامیون برای جبهه کالا می فرستادند، چطور شده امروز از 45 هزار تومان یارانه انصراف نمی دهند؟ این هم البته نتیجه آموزش های خود دولتمردان است، که سال ها است اقتصاد را اولویت همه چیز اعلام می کنند.

  در اقتصاد هم چون: نیاز ها جنبه معنوی دارد و: بر اورد نیاز ها جنبه مادی دارد. لذا چرخ انتظارات در مقابل چرخه دستیابی ها، کاملا معیوب است . زیرا هیچگاه انسان ها قادر نیست: تمام نیاز های خود را برآورده و یا حتی اشباع کند. زیرا نیاز ها مانند کوه یخ است، هرچقدر آب شود بر دریا اضافه تر می شود، و خودش را بیشتر نشان می دهد.

نمونه آن فروش اقساطی کالا است. سیاست فروش اقساطی برای تحریک تقاضا است، نه افزایش تولید! یعنی این فرض مسلم گرفته شده که: تولیدات بیش از نیاز است، و لذا باید کاری کرد که مردم، بیش از نیاز خود مصرف کنند. مثلا اگر همه خودرو دارند، مدل آن را تغییر دهند! اگر خانه دارند مکان آن را عوض کنند! آلا مد شدن مردم، نتیجه همین سیاست است . علاوه بر انکه تئوری مصرف گرایی، اجازه می دهد افراد بیش از یک خانه، یا خود رو و همسر داشته باشند!

اما نتیجه چه می شود؟ الان بعد از چندین سال سیاستگذاری، و کلاه به کلاه کردن اقتصاد امریکا، می بینیم که در انتها، یک مشت مردمی مانده اند که قادر: به پرداخت اقساط منزل یا خودرو خود نیستند، و بانک ها آن ها را مصادره کرده اند. بیش از 80درصد مردم آمریکا، خودرو و خانه خود را به همین شکل از دست داده اند. بانکها هم که تقاضایی برای این خانه ها نمی بینند، چاره ای جز اعلام ورشکستگی ندارند .

یکی دیگر انتشار اوراق قرضه است، این امر درواقع یک مسکن است، که مردم را به سرمایه گذاری تشویق می کند. و کاهش حجم پول را دنبال می کند. ولی فقط برای شش ماه، این موضع محقق می شود. بعد از شش ماه همه شروع به فروش اوراق می کنند، و دولت مجبور است اصل اوراق را، با سود آن پس بدهد و: لذا تورم دو برابر وارد اقتصاد می شود. اگر دولت لجبازی کند و دوباره، اوراق منتشر کند تا بدهی های قبلی را بدهد، این سیاست کلاه به کلاه کردن، باعث تزریق تورم وحشتناک به اقتصاد می شود. علاوه بر اینکه تولید نیز از بین میرود. زیرا مردم بجای سرمایه گذاری در تولید، ترجیح می دهند سر دولت کلاه بگذارند، و به بهانه خرید اوراق، در چرخه معیوب بهره اوراق به سود آوری برسند.  به همین دلیل بخش خصوصی، همیشه دارای بالاترین حجم پول، و کمترین مشارکت در تولید می شود. و دولت ها فقط می توانند با استعفا، یا تغییر وزرا به آن پاسخ بدهند. لذا بهترین راه این است که: دایه مهربان تر از مادر نشویم! و بگذاریم مردم خودشان تولید و مصرف بکنند.

Bir komut ekonominin sonuçları

İnsanlar kendi hayatlarını var! Ve ne olursa olsun hükümetin ekonomi politikası ve önceliği üzerinde çalışmak. Muharrem insanlar her şeyi var ve yaptırım ve onlara hem üzerinde hiçbir etkisi olmayan yaptırıma gösterdi. Ama ne yazık ki, bazen hükümetler, insanların daha iyi düşünüyorum düşünüyorum ve onlar yakar için, çıkıklar Kötü şeyler yapmak müdahaleler, insanların çoğu kendi. Değil hükümetin ekonomik takımı olmasına rağmen! Ama yine de hem onun şefkat ve onun planı, tüm komuta ve komuta ve Yaşam insanları kafasını karıştıracaktır. Tabii bu sadece İran'ın değil, aynı zamanda bütün hükümet ekonomik ekip var! Teori: Amerika vardır ve biz, 60 yıl sonra görebileceğiniz Amerika'da topluma zararlı sonuçları ancak mümkün olduğunca hükümetin ekonomik baskı, bu şekilde olacak üzerine uyarıcı talebin adı büyük sefalet olduğunu başlayacak. Başından itibaren, bu tür Keynes teorileri gibi her şeyi uyum Alnl mekanik ve saç her detayda. Kim anti-durgunluk ekonomisi kapattık denir. Amerika'da 1932 yılında durgunluk, artan tüketimi veya tüketim ekonomistler teorisi kaldırdı. Tabii ki, İran'da değil, insanların dans! Hepsi tüketici var! Sardar Rahim Safavi gibi: Savaş zamanında, mallar için Kamyon Cephesi gönderdi, neden 45 dolar sübvansiyon bugün çekilme değil mi? Bu aynı zamanda eğitim otoriteleri, sonucudur ekonomik öncelikleri ile her şeyi yıllarca hangi. Ekonomide, örneğin: ihtiyaçları ve manevi yönleri: Malzeme yönleri ihtiyacı üzerinde. Jantlar iktisap döngüsünün önünde bekleyen tamamen bozuk. Insanlar yapamaz, çünkü onların tüm ihtiyaçlarını doymuş bir araya geldi ya da değil. Gerek bir buzdağı, çok daha fazla su deniz ve gösteri kendisi gibi daha fazla çünkü.

Malların satışı. Satış politikası talebi, üretim değil bir artış teşvik etmek! Yani insanlar ihtiyaç duydukları daha fazla sürebilir şey gerekli olandan fazla üretmek ve olması gerektiği varsayımı idi. Örneğin, tüm araçlar ise, model değiştirmek! Eğer ev konumunu değiştirirseniz! Somon moda insanlar, sonuç aynı politikasıdır. Tüketim teorisine ek olarak, bir ev halkı daha fazla izin veya kendi karısı var!

Ama sonuç nedir? Şimdi, Amerika'nın ekonomisine politika ve Hat birkaç yıl sonra, biz sonunda, bir avuç insanın kendi ev ya da araba için ödeme mümkün olduğunu görüyoruz ve bankalar bunu el koymak zorunda. 80'den fazla Amerika, aracın yüzde ve bu yolla evlerini kaybetti. Bankalar da iflas ilan etmek başka çaremiz yok, bu evlerde olan talebin görmüyorum.

Başka bir tahvil ihracı bu gerçekten yatırım insanları teşvik eden bir konut, bir, olduğunu. Ve para boyutunu takip edecek azaltır. Ama sadece altı ay boyunca, pozisyon elde etti. Ekonomi kez enflasyon altı ay sonra, tüm bir kâr ile, anaparaya bağlarını ve DİBS satışı ve vermeye başladı.

Hükümet inatçı ve yine önceki borçlarını ödemek için verilen tahviller, bu politika ekonomiye enjekte korkunç enflasyona neden kapalı şapkayı kapsıyorsa. Kayıp üretime ek olarak. Insanların yerine üretiminde yatırım, şapkalarını devlet tercih ve karlılığa ulaşmanızı borç bir kısır döngü içinde, tahvil satın alma bahanesiyle çünkü.

Özel sektör hiç para en yüksek miktarı vardır ve en az üretime dahil nedeni budur. Ve hükümetler sadece istifa veya cevap verecek bakanları değiştirebilirsiniz. En iyi yolu şudur: dadılar tür anne yok! Ve insanlar, kendi üretim ve tüketimin yapalım.